Pagina 2 van 4

Op zoek naar de juiste match

11 februari 2020 / bob

Ik ben ongeveer een maandje onderweg bij CodeGorilla. De draai is gevonden, de rollen zijn bepaald, het ritme van de week zit er in. En poeh hee, wat is het leuk! Ik had natuurlijk wel gehoopt, en eigenlijk ook wel verwacht, dat het heel erg leuk zou zijn, maar zo leuk en uitdagend, dat is wel een bonus.

Het is heel ander werk dan in het recente verleden. Ik schrijf geen code meer, probeer niet die ene bug op te lossen of me in te leven in de gebruikers van het door mij geschreven stukje code-proza. In plaats daarvan ben ik volop bezig me in te leven in onze studenten. Wie zijn ze, wat drijft hen om programmeur te worden, waar lopen ze tegen aan en waar liggen hun dromen en ambities?

Hoe helpen we deze (nu helaas alleen maar) mannen naar een mooie werkplek? Wat hebben ze zelf nog nodig aan vaardigheden? Hoe zorgen we er voor dat hun portfolio, CV & sollicitatiebrief laat zien wie ze zijn en wat ze kunnen? Welk koffie gesprekje kan ze helpen om concreet te krijgen waar hun ambities liggen (klinkt bekend of niet?).

En daar ben ik op dag 1 mee begonnen, kijken waar mijn netwerk kan helpen de juiste match te vinden. Dus bel & mail ik vrienden, oud-collega’s, bekenden en jou-heb-ik-wel-eens-daar-of-daar-een-handje-gegeven. Zoek ik naar mogelijkheden om met hen te kijken naar waar onze studenten een plek kunnen vinden. Laat ik ze meekijken naar een portfolio, vraag ik ze of we eens met een groepje op bedrijfsbezoek mogen komen. En af en toe kunnen we al concreet een student ergens laten solliciteren. Het mooiste is nog wel, dat we een aantal helemaal niet hoeven te helpen. Die hebben hun eigen werk gevonden en redden zich gewoon.

Ons doel is zoveel mogelijk mensen de kans te geven zichzelf te bewijzen als beginnend programmeur. Dat begint met een gave bootcamp, super persoonlijke begeleiding en daarnaast de wereld te laten zien wat voor potentieel er in onze studenten zit.

En zoals altijd, heb je zojuist iets gelezen dat triggert, schroom niet om even contact met me op te nemen, ik ga graag met je in gesprek.

Nieuwe baan!

14 januari 2020 / bob

Met veel trots kan ik vertellen dat ik morgen aan de slag ga bij CodeGorilla!

Na een eindejaarsperiode met heel veel super leuke gesprekken, mag ik weer aan de slag. Ik wil graag iedereen bedanken die de tijd heeft genomen om met me te praten, van ideeën te wisselen, mogelijkheden aan te wijzen of zelfs een baan hebben aangeboden.

Bij CodeGorilla mag ik gaan meehelpen aan bouwen aan de toekomst van zoveel mensen. Door samenwerkingen te zoeken met ICT organisaties, willen we zoveel mogelijk mensen een kans bieden in deze mooie sector. Binnenkort nog veel meer ins & outs! Nu vooral zin om aan de slag te gaan.

En, mocht je interesse hebben in wat we allemaal bij CodeGorilla doen, laat het me weten, dan drinken we snel een bak koffie!

Op zoek naar mezelf

26 november 2019 / bob

Nee, geen diepzinnige interne zoektocht naar waarom ik besta in het leven. Zo zwaar is het allemaal niet. Daarvoor is mijn leven veel te leuk en sta ik iedere dag super gelukkig op. Nee, ik ben op zoek naar wat ik als professional nou eigenlijk ben.

Tot nu toe is mijn werk steeds bijna als vanzelf naar me toe gekomen. Niet dat het altijd even gemakkelijk was hoor, maar super ingewikkelde zoektochten waren het niet. Ik was op zoek naar een baan of gewoon werk en al snel kwam er dan iets op mijn pad. En als het goed voelde, zei ik ja en ging ik aan de slag. Wat natuurlijk een luxe is, zeker voor iemand die niet terug kan vallen op een papiertje met een diploma erop.

Maar nu heb ik tijd, of tenminste, ik wil graag de tijd nemen. Om eens echt te gaan zoeken naar wat ik wil. En wat ik kan. Waar ik mogelijk goed in kan zijn. Waar ik echt gelukkig van wordt. En omdat ik werken heel leuk vind, en het een belangrijk onderdeel van mijn leven is, ben ik dus eigenlijk op zoek naar mezelf.

Plan van aanpak is eigenlijk redelijk eenvoudig, want zo werk ik graag. Actie en daaruit conclusies trekken. 4 dagen mijn hoofd leeg fietsen, even tot rust komen, veel liefde thuis geven en dan werk maken van die zoektocht. En dat is vooral heel veel praten met mensen die ik ken. Vrienden die me persoonlijk kennen, familie en oud-collega’s. En vooral veel mensen ‘uit mijn netwerk’. Mensen waarmee ik heb gewerkt, eens koffie heb gedronken in het verleden, tegen ben gekomen op netwerk-bijeenkomsten, buren van ben geweest, enz. Door ze te bellen, te appen of te mailen en te vragen of ze tijd hebben voor een kopje koffie.

2 a 3 gesprekken per dag. Gewoon rugtas met de laptop mee (dit stuk schrijf ik in de bus van Emmen naar Groningen), zodat het ook voelt als werk. En dan vertellen over mijn ambities, vooral over wat ik zou willen en een klein beetje over wat ik niet wil. En dan luisteren naar alle adviezen. Soms zijn dat kleine aanwijzingen, soms een stevige correctie. Ieder gesprek wordt me duidelijker wat ik wil. Het gesprek daarna is dus weer iets scherper.

Tussen alle adviezen door zit gelukkig ook af en toe een uitnodiging om eens door te praten over een baan/functie/uitdaging die bij me zou kunnen passen. En zo komt er zeker weten weer iets tofs.

Heb ik jou nog gemist in mijn koffie gesprekken? Ik kom graag bij je langs!

Actief lummelen

18 november 2019 / bob

Ik moet eerlijk zijn, deze titel heb ik niet zelf bedacht. Daarvoor moet ik Lolle bedanken. Maar het dekt de lading denk ik wel. Ik noemde het zelf, mijn hoofd leeg fietsen. 4 dagen door Nederland, op een racefiets, in november, in de regen en ja, met iedere dag wind tegen.

Na een hectische werk periode, waarin stress de laatste maanden de boventoon voerde, werd het tijd om mijn hoofd op orde te krijgen. Want een chaos werd het wel een beetje. Afspraken vergeten, lichamelijke klachten, slecht slapen en gewoon niet zo’n leuke vader en man zijn, dat was ik wel zat.

Ik pakte het voordeel van even zonder werk te zitten, een wat rustiger periode voor Kris op haar werk en ging fietsen. Veel en ver fietsen, dat was het doel. Hoofd alleen maar bezig houden met de route, de volgende tussenstop, waar komt de wind vandaan, oowh wat een mooie natuur heeft Nederland toch.

Langs vrienden & familie maakte ik de trip: Groningen – Utrecht – Den Haag – Putten – Groningen. 2 dagen lang ging Tobias mee, wat lekker was tegen al te veel alleen zijn. 700km was het doel, 650km is het ongeveer geworden. Prima dus, want de afstand op zich was geen doel. Waarom die route? Omdat ik ’s avonds bij mensen op de bank wilde ploffen, en dat het dan prima is als je niet meer zoveel zegt. Omdat ze de situatie wel begrijpen.

En het hoofd begint weer tot rust te komen. Zo langzamerhand begint er weer een onrust te ontstaan, wil ik weer plannen maken en heb ik weer zin in een nieuw avontuur. De afgelopen weken heb ik voorzichtig een beeld kunnen krijgen van waar ik zin in heb. Waar ben ik goed in, wat wil ik bereiken en met wat voor mensen wil ik dat doen. Ik ga de komende weken met heel veel mensen ‘koffie’ drinken. Om te horen waar zij behoefte aan hebben.

Oowh, ennuh, dat actieve lummelen was niet eenmalig hoor. De volgende fietstocht ben ik ook al weer voorzichtig aan het plannen. Want je hoofd leeg fietsen, dat raad ik iedereen aan. Gewoon af en toe helemaal niks. Gewoon genieten van de wereld om je heen.

Denk je dat ik ook met jou eens koffie moet drinken? Heb je een toffe uitdaging waar ik misschien wel bij pas? Laat het me weten, dan fiets ik binnenkort ook bij jou langs!

Strava

20 februari 2018 / bob

Het moet op Strava anders telt het niet. Alles voor de stats. Ik heb weer een paar keer op de fiets gezeten sinds de winter en ik merk dat het echt een dingetje is bij me.

Lees verder

Bob Voorneveld